سیاره مشتری که صورت فلکی ثور را در مسیر دایره البروج طی می کند تا پایان مردادماه میهمان آسمان است و تا طلوع خورشید می توان آن را رصد کرد.

به گزارش خبرنگار مهر، سیاره مشتری یا برجیس بزرگترین سیاره سامانه خورشیدی است. از نظر فاصله از خورشید، این سیاره پنجمین سیاره بعد از تیر، ناهید، زمین و بهرام است. مشتری گوی غول پیکری از مخلوط گاز و مایع است. سطح این سیاره از ابرهای ضخیم زرد، قرمز، قهوه ای و سفید رنگ پوشیده شده است.

این سیاره منظومه خورشیدی دارای 63 قمر است که ۱۶ قمر آن قطری بیش از ۱۰ کیلومتر دارند. "آیو"، "اروپا"، "گانیمد" و "کالیستو"از مهمترین قمرهای مشتری است. این چهار قمر به قمرهای گالیله ای مشهور هستند؛ چراکه گالیله این چهار جرم آسمانی را در سال ۱۶۱۰ به وسیله اولین تلسکوپ کشف کرد.

این شبها فرصت مناسبی برای رصد بزرگترین سیاره منظومه شمسی مشتری است. این سیاره از اوایل مرداد ماه میهمان آسمان شامگاهی شده است.

رصدگران اگر چند ساعت قبل از طلوع خورشید در ارتفاع مناسب نگاهی به قسمت جنوب شرقی آسمان بیندازید، می توانند این جرم نورانی را مشاهده کنند.
این جرم سیاره مشتری است، که صورت فلکی ثور را در مسیر دایره البروج طی می کند، تا اواخر مرداد ماه میهمان صورت فلکی ثور است که به وسیله ابزارهای رصدی مناسب می توان این سیاره را مشاهده کرد.

بهترین زمان رصد این جرم آسمانی از نیمه شب تا طلوع خورشید خواهد بود.